Κάντε like!
 
Καλό φαγητό (μεσογειακή διατροφή και κρασί), λίγη άσκηση, πολύ ερωτική διάθεση, απουσία στρες, καθημερινή μεσημεριανή σιέστα: σκέφτεστε τίποτα καλύτερο για να ζήσετε ποιοτικά μέχρι τα βαθιά γεράματα;
Μακροσκελές άρθρο, με τίτλο «The Island Where People Forget to Die», δημοσίευσε στο ένθετο περιοδικό της η εφημερίδα «The New York Times». Αφιερωμένο στην αναζήτηση του μυστικού της μακροζωίας των ανθρώπων της Ικαρίας, το άρθρο είναι προσαρμογή από τη νέα έκδοση των Blue Zones του Dan Buettner που θα κυκλοφορήσει τον επόμενο μήνα με το National Geographic. 

Στις γραμμές του βρίσκει κανείς πολλές συναρπαστικές ιστορίες Ικαριωτών που σύμφωνα με τον τίτλο "ξεχνούν να πεθάνουν". Είναι πράγματι εντυπωσιακές. Μας προβληματίζουν όμως αρκετά…
Ζούμε σε μία εποχή όπου η προσφορά γνώσης και η ενημέρωσης είναι διάχυτη γύρω μας σε πληθώρα και μάλιστα δωρεάν. Το διαδίκτυο έχει ανεξάντλητα αφιερώματα σε θέματα υγείας, ευεξίας, μακροζωίας και αντιγήρανσης και μας υπόσχονται να βρούμε λύσεις για μία ιδανική ζωή.

Είναι λοιπόν απαραίτητο να ταξιδέψει κάποιος από την Αμερική ως την Ικαρία με αφορμή ένα ακόμη αφιέρωμα στη μακροβιότητα για να δώσουμε λίγη προσοχή (πόσο συνειδητή άραγε;) στα προφανή που έχουμε χιλιοδιαβάσει; Και που μπορεί βέβαια να μας λένε “κάτι” πρόσκαιρα αλλά τόσο εσπευσμένα τα προσπερνούμε για να επιστρέψουμε στη βολή της καθημερινότητάς μας...
 
Δεν είναι μόνο οι συνθήκες του περιβάλλοντος αυτές που εξασφαλίζουν τη μακροβιότητα στους κατοίκους του ευλογημένου (ομολογουμένως) νησιού της Ικαρίας. Είναι κυρίως οι επιλογές που κάνουμε και το πόσο συνειδητά αντιλαμβανόμαστε ότι είναι αυτές που καθορίζουν την ποιότητα της ζωής μας. Είναι η τροφή που επιλέγουμε να βάλουμε στο σώμα μας, είναι οι σκέψεις που κατακλύζουν το μυαλό μας, είναι τα συναισθήματα και οι διαθέσεις που κυριαρχούνε στην ψυχή μας.
 
Αλλά αυτά δεν μπορεί να τα έχει κάποιος μόνο στην Ικαρία. Το περιβάλλον μας μπορεί να είναι ταυτοχρόνως είτε η κόλαση είτε ο παράδεισος. Το θέμα είναι εμείς πως θα επιλέξουμε να το διαμορφώσουμε και σε ποια στοιχεία της αντικειμενικής πραγματικότητας θα στρέψουμε την προσοχή μας.
 
Δεν είναι λοιπόν ότι δεν ξέρουμε τι να κάνουμε ή πώς να το κάνουμε για να ζήσουμε πολύ και ποιοτικά. Είναι που μας λείπει το γιατί να το κάνουμε. Απουσιάζουν τα κίνητρα για μία ουσιαστική αληθινή ζωή. Και αυτό γιατί έχουν αντικατασταθεί από άλλα κίνητρα πλασματικά και εφήμερες ανούσιες ή ουτοπικές επιδιώξεις.
 
Οι Ικαριώτες λοιπόν σύμφωνα με το αφιέρωμα της New York Times μπορεί να «ξεχνούν να πεθάνουν», εμείς όμως τις περισσότερες φορές «ξεχνάμε να ζήσουμε πραγματικά»…
 
Το άρθρο είναι εξαιρετικό και μπορείτε να το διαβάσετε εδώ ή ολόκληρο στα αγγλικά εδώ. Μην χάσετε όμως χρόνο να το διαβάσετε αν δεν αφιερώσετε τον αντίστοιχο χρόνο (ή και περισσότερο) για να σκεφθείτε και να δώσετε λίγη βάση στα ήδη γνωστά πράγματα που αναφέρει.


 

Your comment will be posted after it is approved.


Leave a Reply.